Friday, March 20, 2015

Thank you, for every sweet moment.

Ya Allah, firstly I want to say thank you for all I had. Without u, I'll fall down. Ya Rahman, I love him more than he know. Aku terima segala dugaan yg engkau berikan, ya Allah. Aku sabar menerima takdir, aku cuba untk sentiasa tabah menghadapi semua halangan. Pertemuan ini, terlalu bermakna untuk aku. Kau hadirkan dia dalam hidup aku, sebagai satu semangat yg baru ya Allah. Aku belajar terima masa silamnya, aku cuba untuk ikhlas menyayanginya. 

Terima kasih kerana sudi hadir jadi ahli yg baru dalam hati ni. Terima kasih kerana sudi memenuhi hati yg kian lama sunyi, dan sembuhkan semua perit yg bertubi tubi. Aku tak pernah melawan takdir, kalau waktu tu kau akan jadi lelaki yg penting dalam hidup aku. Tipu kalau aku tak rindu. Terlalu banyak kenangan yg kau tinggalkan dgn aku. Aku bersyukur, sbb kau izinkan aku untuk singgah dalam hidup kau walaupun sekejap. Aku tak pernah sangka kalau aku yg akan jadi pilihan dalam hati kau. Sbb aku sedar, aku tak setanding dgn kau. Aku happy tak terkata waktu kau lamar supaya aku jadi gf kau. Aku fikir tu cuma gurauan. Aku terkejut, aku terkedu. Kalau boleh, aku nak ulang berkali kali lamaran tu. Sbb aku rasa mcam mimpi, sedangkan aku tak pernah cipta apa apa kenangan dgn kau. Kau janji, kau akan jaga aku. Kau kata, kau takkan pernah berubah. Cara percakapan kau, gaya kau waktu tu, tak pernah hilang dari ingatan aku sampai hari ni. Terlalu indah dunia aku waktu tu, aku syukur tak terkata.

Hari demi hari, kau jaga aku dgn baik. Aku letak harapan yg tinggi dekat kau. Sebenarnya aku takut untk cintakan lelaki lagi. Aku penat, sayangkan orang yg tak pernah kekal sayangkan aku. Tapi sbb cara kau yg buat aku yakin, aku cuba anggap kau mungkin tak sama macam yg lain. Hari hari aku berharap, kau akan jadi yg terakhir. Aku selalu berharap, kau lebih baik daripada lelaki yg pernah aku kenal. Aku dah tak terdaya nak menangis lagi. Aku takut, kalau satu hari nanti kau akan berubah. Aku ingat lagi waktu kau dah jadikan aku gf kau malam tu, aku ada cakap "Tapi Mieka takut kalau nanti Apek berubah" Kau terus jawab "Tak tak tak mungkin, Apek berubah. Eh ni Apek lah, mana boleh berubah" Waktu aku dengar kau cakap macamtu, aku terus rasa nak menangis. Sebab aku tahu, satu hari nanti kau mesti akan berubah. Aku tak kuat, sumpah aku takut sangat :')

First sekali silap kau yg paling besar, kau bawa prempuan lain naik motor. Aku terus nangis tengok gambar tu. Aku rasa nak pengsan time tu, aku rasa mcam mimpi bila tngok bf aku bawa prempuan lain selain aku naik motor. Kau kata kau nak tolong dia. Ya, tak salah bagi kau kalau nak tolong. Tapi aku sendiri, tak pernah minta tolong tumpang lelaki lain hantar aku pergi mana mana walaupun jauh. Kau maki aku, kau kata "Eh sial lah, takkan tolong pun tak boleh beb" Aku minta maaf, aku jealous sngat. Kau bf aku, aku sayang kau. Aku tak balas pun kata maki kau, aku terus maafkan kau, Aku bagi kau peluang pertama. Kau cakap, itu last kau buat silap. Paling sedih, kau dah janji itu memang last. Aku letak kepercayaan yg tinggi untuk kau, sbb aku tknak hilang kau. Aku tahu, kau boleh berubah. 

Salah kedua, kau tersilap tarikh anny kita. Takpa, aku anggap kau tak sengaja. Aku tahu kau lupa, takpa. Aku still sayang kau, don't worry. Salah ketiga yg kau buat, kau bawa prmpuan lain keluar lagi. Hati aku, hancur. Demi Allah, gugur jantung aku waktu kau jujur dgn aku. Hati aku, sakit sangat. Sampai hati kau tipu aku, kau buat aku mcam ni. Aku setia dgn kau, aku sayang kau, aku percayakan kau, kau balas aku dgn hal mcm ni. Aku mula give up sejak haritu. Aku rasa, aku tak perlu lagi ada dgn kau. Aku malu, bf aku sendiri keluar dgn prmpuan lain selain aku. Aku beria jaga hati untuk bf aku, pergi mana mana aku ingat kau, ini je yg kau mampu bagi. Siang malam aku nangis, teringat apa yg kau dah buat. Senang kau cakap "Tak payah lah ingat lagi, benda dah lepas" Hati aku sakit, kau tahu? Kau tak tahu, sbb kau tak kena. Aku tak pernah buat kau sejauh tu, sbb apa? Sbb kau bf aku. Aku tahu, nanti kau mesti kecewa gila dgn sikap aku sbb aku dah curang dgn kau. Aku fikir dulu apa yg aku buat. Aku ambil masa yg lama untuk lupakan semua tu. Sampai satu masa kau dah berubah, barulah aku boleh put an effort untuk cuba tknak ungkit lagi. Aku takut klau sbb aku ungkit, kau akan tinggalkan aku nanti. Demi tknak hilang kau, aku tolak tepi rasa perit aku. Aku bagi kau peluang lagi. Kau janji lagi, tu last dan kau takkan pernah buat lagi.

Hari hari yg seterusnya, aku mula rasa okay. Sbb kau dah tkda buat hal pasal prmpuan lagi. Cuma cara layanan kau mula berubah. Aku sedih, cara layanan kau dah tak sama mcam dulu lagi. Aku cuba nak cakap, tapi aku takut. Till one time aku dah tak boleh tahan sebak, aku luahkan dkat kau. Aku bagi kau peluang, sbb aku rindu kau yg dulu. Kau yg selalu happy kan aku, teman aku sampai 2, 3 pagi. Sanggup suruh aku beli sim digi, supaya dapat call free. Aku happy gila time tu. Tapi aku hilang semua tu. Hari demi hari, aku sabar. Lama aku tunggu, sampai aku pasrah. Aku mula fikir, mungkin aku takkan pernah dapat kau yg dulu lagi. Jadi aku mula pasang niat, takpalah klau kau tk dapat jadi yg dulu asal sayang kau untuk aku takkan pernah berubah. Aku cuba kuatkan hari aku. Hari hari aku rindu, teringat kau yg dulu. Yg bila balik kolej, terus call aku. Time nak pergi kau call, rehat kau call, whatsapp pun tak lepas. Waktu tu, aku rasa yg kau selalu ada dekat dgn aku. Bila kau berubah, aku rasa lain sangat. Sampai aku berani cakap, kau bukan Apek yg aku kenal dulu. Aku sebak. 

Lepas kau berubah, satu persatu silap kau bermain dalam ingatan aku. Aku rasa, gamaknya kau buat aku mcam ni. Dulu kau janji, kau nak jaga aku. Kau kata, kau nak bahagiakan aku. Tapi? Aku ingat lagi waktu kita gaduh pasal handphone, kau terus campak hp kau masuk longkang. Kau start motor, kau terus balik. Sakitnya weh rasa dia time tu. Aku menangis tngok kau pergi tinggalkan aku mcamtu. Aku kutip hp kau, aku simpan bawa balik kat rumah. Aku balik, aku usap cermin hp kau. Aku cuma mampu cakap "Knp kau buang hp ni? Jgnlah buang, aku sayang hp ni. Kalau bukan sbb hp ni, mungkin kau tak kenal aku mcm skrg ni. Bnyak kenangan kita dkat hp ni. Kau lupa ke?" Menangis teruk aku malam tu. Aku teringat semua waktu kau lawat aku, kau happy kan aku sebelum hari opperation. Kau buat punchline kau, sambil main hp tu. Aku perhati je kau waktu tu. Walaupun aku tak pernah kenal kau sedalam dalamnya, tapi hati aku mula suka dgn cara kau layan aku yg mcam dah lama kenal. Aku rasa mcam mimpi. Terima kasih, aku hargai sngat.

Lepastu aku ingat lagi kau marah aku sbb jumpa kau kadang tak pakai tudung. Kau marah, tapi aku degil. Tapi lama lama aku pakai juga. Slow slow aku cuba ubah, sbb kau kata kau tak suka tngok aku tak pakai tudung. Since malam first aku jumpa kau pakai tudung tu, aku terus jumpa kau pakai tudung. Aku fikir lepas aku dah dengar cakap kau, kita dah takda apa nak gaduh lagi. Tapi hari demi hari, makin bnyak salah aku depan mata kau. Kau selalu marah aku, mulut kau dah start ringan nak maki maki aku. Bnyak sangat kau hina aku. Sampai aku balas balik, sbb aku dah tak tahan nak sabar lagi. Sbb baran kau yg tak tentu pasal, tak kena tempat, aku mula berubah. Aku terus jadi ego. Aku terpaksa lawan apa yg kau cakap, sbb aku cuba tknak kalah depan kau. Hakikatnya, aku menangis belakang kau. Aku cuba terus sabar, kuatkan diri aku untuk terus selalu sayangkan kau. Dulu, aku suka sngat cerita pasal kau dkat kawan kawan aku. Sbb tiap kali aku cerita pasal kau, aku mesti ketawa. Entah kenapa, semuanya jadi bahagia. Takda apa yg buruk, yg sedih pasal kau. Kalau boleh hari hari aku nak bagitahu satu dunia, aku happy gila dapat jadi gf kau. Tapi semua tu tak lama, semua berubah dalam sekelip mata. Sejak dari tu, aku berhenti cerita lagi pasal kau. Aku sebak dalam hati, tak sangka aku hilang semuanya.

Bahu kau, tempat paling istimewa untk aku hilangkan semua rasa sedih yg ada. Bila aku sandar kepala aku dkt bahu kau, aku terus rasa lega. Sebak aku hilang slow slow, aku boleh jadi reda. Mungkin sbb aku tak pernah buat dkat lelaki lain sebelum ni, sbb tu aku rasa lain bila aku sandar dkat bahu kau. Aku cuma harap, aku akan terus dapat bahu kau bila aku perlu. Aku ingat lagi dulu kalau kita gaduh, tak contact, kau mesti akan terus datang block aku atau depan rumah aku untuk jumpa aku. Dgn apa cara sekalipun, kau tetap akan dtang pujuk aku. Kadang kau bawa aku keluar jalan jalan, lepastu buat lawak, supaya kau dapat tengok aku ketawa semula. Bila aku merajuk, kau mesti tarik tangan aku. Kau kata kau minta maaf, kau pujuk sampai aku okay. Ya Allah, cair gila hati aku. Aku suka cara kau, lembut sngat. Lepas kau pujuk, aku terus okay. Sbb aku tak boleh merajuk lama lama, aku rindu kau nanti. Tapi... lepastu dah takda lagi. Aku merajuk, kau buat taktahu je. Kau kata, kau dah penat pujuk aku. Kau kata, asyik kau je pujuk aku. Dulu tiap kali aku nangis, kau mesti lapkan airmata aku. Walaupun kadang aku tepis, kau tetap nak lapkan airmata aku. Skrg bila aku nangis, kau kata jgn nangis sbb kau menyampah tngok aku nangis. Aku taktahu besar mana salah aku dkat kau, smpai kau berubah tahap ni. Aku rindu kau, ya Allah rindu sangat!

Aku sedih. Aku tahu aku prmpuan yg kasar, aku tahu aku pun pernah buat silap. Tapi aku tak pernah buat apa yg kau buat dkt aku. Sekalipun kau dah tampar muka aku, sayang aku dkat kau tak pernah berubah. Aku sayang kau, setiap hari. Aku tak pernah lepas rindu kau. Tapi kau selalu kata, aku lah punca segalanya. Kau kata, aku punca kau jadi mcamtu. Sampai hati. Selama ni, aku tak pernah pun nak berubah seteruk tu walaupun kau dah sakitkan hati aku berkali kali. Aku jaga kau, aku ambil berat pasal kau. Aku jaga kau, mcam tunang aku sendiri. Aku suruh kau makan, aku tanya khabar kau, dekat mana, dgn siapa, pergi mana, semua aku tanya. Aku tknak kau teruskan race mcam dulu lagi. Aku tknak hilang kau. Aku takut kalau aku tak sempat jumpa kau nanti. Biarlah nanti kau benci aku sekalipun, asal kau tak masuk race lagi. Cukup sekadar kau jaga diri kau baik baik, ingat orang yg sayangkan kau. Mungkin aku tak dapat jamin keselamatan kau, tapi aku selalu nak kau selamat bila dekat mana mana. Aku sayang kau, ingat tu. 

Aku rindu nak dngar kau panggil aku "sayang", cara percakapan kau, nak kau jaga time aku sakit, suapkan aku makan, suapkan aku ubat, teman aku pergi klinik, kau cuba sabar nak layan semua karenah aku. Untung aku ada record waktu kita oncall. Bila rindu, aku mesti dngar sebelum tidur. Bila dengar, aku terasa kau ada lagi dgn aku. Dulu sebelum tidur, kau mesti nyanyikan aku satu lagu takpun kau mesti nak cerita pasal kahwin smpai ada anak cucu cicit smpai aku lena dengar terus tertidur. Tapi skrg, night wish pun dah susah nak dapat. Aku nak sngat putarkan balik masa, nak kau dgn aku, sama sama sempurnakan jalan cerita ni semula. Tapi mampu ke kita? Kau kata aku pentingkan kawan. Kau lupa, dari awal kita kenal, kita rapat, aku tak pernah pun bagi alasan sebab kawan. Aku suka bila dgn kau, lepak berbual sama dgn kau. Pasal camera, lgsung aku tak satukan dalam hal aku dgn kau. Kau bf aku, camera tu hobi aku. Aku tak kata aku lebih pentingkan camera daripada kau. Cuma aku jaga, sbb aku sayang. Itu hadiah daripada mama, aku hargai sngat. Niat aku cuma nak gunakan sebaik mungkin. Kau selalu perli aku pasal tu, aku terasa sngat. Kau kata benda tu benda mati, tak boleh bawa bahagia. 

Ya, aku tahu benda tu benda mati. Tapi kalau aku boleh terima hobi kau yg suka beli itu ini sbb motor kau, sanggup berhabis duit dekat motor, knp kau tak boleh faham aku? Dari dulu lagi kau pentingkan motor. Sampai sanggup habiskan masa dgn motor. Kalau boleh tiap kali oncall, kau nak cerita pasal motor kau. Aku mengaku aku bosan, tapi aku tetap layan. Sbb hobi kau, hobi aku juga. Apa yg kau minat, aku kena sokong sbb aku sayang kau. Kau ambil masa nak lap motor, spray ekzos, tukar coverset, tolong kawan setting motor dia, spray sportrim, semua kau minta izin nak masa. Kau lupa? Tapi aku tetap tunggu kau. Sbb aku faham kau, aku tahu aku tak boleh halang sbb benda yg kau suka buat. Tapi... knp kau tak boleh buat apa yg aku buat? Knp kau tak boleh fikir sama mcm aku fikir? Knp kau tak boleh bagi aku peluang sama mcm aku bagi kau peluang? Knp? Aku tak pernah marah pun kau nak bersihkan motor kau, sbb aku tahu kau syang dia. Motor tu, parents kau yg belikan. Aku tahu, kau nak jaga dia baik baik. Smpai kau tknak kasi calar sikit pun. Helmet kau? Ya, aku tahu kau beli beribu. Kau jaga dia. Smpai kau marah bila aku tak pegang betul betul, kau takut helmet tu jatuh. Tiap kali dah pakai, kau mesti simpan dalam kotak balik. Kau lupa semua tu? Lupa? :') Tapi aku ada ckap apa apa? Ada aku nak marah kau tk tentu pasal sbb motor lagi? Ada kau fikir? Ada kau ingat? Tak, kau tak pernah nmpak lgsung :')

Aku nak cakap, aku rindu kau sngat. Tapi aku tak tahu smpai bila, nak terus tatap gambar kau sbb terlalu rindu. Aku tahu, aku tak dapat lari dari semua kenangan. Tapi aku cuba sembuhkan hati aku sendiri dgn semua rasa sakit yg ada. Aku tahu, kau selesa takda aku. Aku terasa, sakit sangat dgn semua ni. Aku pendam semua, aku telan semuanya dari awal kita kenal smpai skrg. Aku takda teman lain yg paling rapat selain kau. Aku selalu doakan kau dijaga dgn baik. Aku harap, kau akan selalu okay. Sejahat jahat aku yg kau anggap teruk, aku tetap akan selalu ada dgn kau. Aku minta maaf kalau aku tk dpat jadi yg terbaik antara yg baik. Cuma aku dpat bagi sayang aku dkat kau, sepenuh hati aku. Kalau ada jodoh, inshaAllah kita jumpa atas pelamin nanti. Aku sayang kau, sayang sngat. Aku cuba terima apa yg kau cakap dkat aku, aku cuba semat dalam hati aku. Aku nak kau jadi lelaki yg baik. Aku nak kau sentiasa jadi yg terbaik. Dulu kau pernah cakap, jgn berhenti tegur silap salah kau kan? Skrg aku dah buat semuanya. Aku tegur salah kau, sbb nak kau ubah. Bukan aku nak ungkit, tapi aku nak kau jadi yg lebih baik. Last, take care. I love you :') ♥